زندگی معلول با خوشنویسی
خورشید باش فقط خورشید 
قالب وبلاگ
نويسندگان
لینک دوستان

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان زندگی با خوش نویسی و آدرس shoreshekaste.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





 

 

تاریخچه جامعه ایمن در جهان، ایران و کلانشهر تهران
بدنبال مرگ یک جوان ۱۹ ساله که بر اثر انفجار مواد شیمیایی در سال ۱۹۸۵ در تورنتو کانادا رخ داد برای اولین بار دوستان ، آشنایان و NGOهای فعال مطلع از حادثه، بنیادی را تشکیل دادند که برای امر پیشگیری از حوادث و سوانح اقدام کنند. سازمان بهداشت جهانی که از دهه های قبل به طور روز افزون برای پیشگیری از آسیب و ارتقای ایمنی در حال فعالیت بود .بر ضرورت گنجانده شدن موضوع ارتقای ایمنی و پیشگیری از آسیب در برنامه های ارتقای سلامت عمومی تاکید کرد.
- اولین کنفرانس بین المللی حوادث و پیشگیری از آسیب ها در سال ۱۳۸۹ در استکهلم سوئد برگزار گردید .و مفهوم جامعه ایمن تبعین گردیده و”بیانیه جوامع ایمن”بدنبال این کنفرانس تصویب شد که سندی بنیادین است در این بیانیه اظهار می دارد .

“تمام افراد بشر دارای حق برابر برای برخورداری از سلامت و ایمنی می باشند”اجرای پروژه جامعه ایمن با شاخص های تبعین شده اولین بار در شهرLidkoping سوئد به اجراء گذاشته شد و این شهر در سال ۱۹۸۹به شبکه جهانی جوامع ایمن پیوست. 
-مرکز همکاری های سازمان جهانی بهداشت (WHO) در امور جوامع ایمن در دانشگاه کارولینسکا سوئد مستقر گردید . 
دانش ایمنی: علوم را به دوقسمت تقسیم کرده اند : 
علوم تجربی و علوم انسانی (در کشور جمهوری اسلامی مبتنی بر فلسفه اسلامی) 
-دانش ایمنی در این بین به کدام مربوط است ؟ 
-علمی از علوم تجربی است ؟ 
- یاعلمی از علوم انسانی است ؟ 
-دانش ایمنی آنقدر با همه علوم رابطه و پیوند دارد که باید گفت علم ایمنی شناسی هم یک علم تجربی است و هم یک علم انسانی . 
مجموعه سیستماتیک از عناصر مشخص همه علوم همسوی در جهت شناخت اصول و فروعی که حفاظت و بهداشت انسان را تامین کند دانش ایمنی نامیده می شود . ایمنی جامعه با دانش ایمنی و مشارکت مردمی امکان پذیر خواهد بود . 
طرح پیشگیری از حوادث در قالب جامعه ایمن طی برگزاری کارگاهی توسط وزارت بهداشت و درمان (مرکز مدیریت بیماری ها ) در سال ۱۳۷۴ با شرکت سازمان هایی که به نحوی مسئول پیشگیری از حوادث بودند تشکیل و ارائه شد . این طرح از سال ۱۳۷۶ در پنج دانشگاه علوم پزشکی کشور به صورت پایلوت در یک شهرستان منتخب به اجرا در آمد که دانشگاه های مورد نظر، استان تهران (اسلامشهر ) استان گیلان (لاهیجان)استان خراسان(کاشمر) استان بوشهر (بوشهر) استان مرکزی (شازند ) کاندید اجرای پروژه جامعه ایمن گردیدند . در سال ۱۳۸۳ نمایندگان مرکز همکاری های سازمان جهانی بهداشت (از دانشگاه کارولینسکای سوئد ) از روند اجرایی طرح ، بازدید کردند که در نتیجه بازدید ، شهرستان کاشمر از زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی مشهد به عنوان نخستین مجری پروژه جامعه ایمن موفق اجرای پروژه جامعه ایمن شد و در سال ۱۳۸۶ به شبکه جهانی جوامع ایمن پیوست. از سال ۱۳۸۶ پروژه جامعه ایمن با بومی سازی والگوی علمی مبتنی بر شواهد در کلانشهر تهران بصورت منطقه ای به اجرا گذاشته شد بصورتی که در سال۱۳۸۸ منطقه ۲۲ تهران ودر ۲۱ مهرماه ۱۳۸۹ مناطق ۲۱،۲۰،۱۰،۵،۴ ودرمهرماه ۱۳۹۰ مناطق ۱۶،۱۵،۱۴،۱۳،۳،۲،۱و۱۸ طی مراسم ویژه ای به شبکه جهانی جوامع ایمن پیوستند.هم اکنون پروژه جامعه ایمن در سایر مناطق تهران در حال اجراء می باشد و امید است تا پایان سال ۱۳۹۱ به شبکه جهانی جوامع ایمن بپیوندد . 
کلانشهر شیراز و شهرهای اندیشه ،قشم و کهریزک از جمله جوامعی می باشند ، که با کمک و مساعدت شورای سیاستگذاری جامعه ایمن موفق به اجرای پروژه جامعه ایمن شده و کاندیدای اجرای پروژه جامعه ایمن گردیده اند.
تاکنون ۲۷۲ جامعه از حدود ۳۰ کشور با اجرای موفقیت آمیز پروژه جامعه ایمن به شبکه جهانی جوامع ایمن پیوسته ((ACCEPT و لوح پیوستن به شبکه جهانی جوامع ایمن پرچم SAFE COMMUNITY را دریافت نموده و موفق به امضاءتفاهمنامه مشترک بامرکز همکاریهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) در امور جامعه ایمن گردیده اند. به لحاظ رتبه بندی از ۱۳ کشور که برای اجرای پروژه جامعه ایمن تلاش کرده اند بیشترین شهرهای آنان به شبکه جهانی جوامع ایمن پیوسته اند و گواهی دریافت نمو

[ چهار شنبه 9 اسفند 1391برچسب:, ] [ 21:2 ] [ فرشته جمشیدی ]

 هر‌کدام از ما باید اصول و ارزش‌هایی د‌اشته باشیم که به آن‌ها بسیار مقیدیم. یکی از مهم‌ترین قانون‌های زندگی در تمثیل زیر بیان شده است:

 

هرچیز به جای خویش نیکوست!

«شیخ محمود شبستری» در «گلشن راز» شعر زیبایی را آورده است:

جهان چون چشم و خط و خال و ابروست        که هر چیزی به‌جای خویش نیکوست

اگر یک ذره را برداری از جای                      همه عالم فرو‌ریزد سرا‌پای

مهم‌ترین هنر زندگی، این است که «جای درست هر‌چیز» را پیدا کنیم. برخی از افراد، احساسات و رفتارهای بشری را به «خوب و بد» تقسیم می‌کنند. برای نمونه محبت، ترحم، بخشش و انعطاف را خوب می‌دانند و خشم، حسابگری و سخت‌گیری را بد می‌دانند. چنین نیست! محبت اگر در جای درستِ خود اعمال شود، زیباست. اگر محبت را نابه‌جا به‌کار بریم، نه‌تنها زیبا نیست که زشت و زشتی‌آفرین است!

شنیده‌اید که:

درشتی و نرمی به هم در به است          چو رگزن که جراح و مرهم‌نه ‌است

و این‌که:

ترحم بر پلنگ تیز‌دندان                  ستمکاری بود بر گوسفندان

همه‌جای زندگی نباید انعطاف و گذشت داشته باشیم. هر‌کدام از ما باید اصول و ارزش‌هایی د‌اشته باشیم که به آن‌ها بسیار مقیدیم. یکی از مهم‌ترین قانون‌های زندگی در تمثیل زیر بیان شده است:

«فلفل نباشید، سیب‌زمینی نباشید، گیلاس باشید!»

برخی از افراد، هم‌چون «فلفل»، تند وتیزند. راجع‌به همه‌چیز، حساس و متعصب‌اند. هرچیز بر‌خلاف سلیقه‌‌شان باشد، آنان را برمی‌آشوبد و همواره آماده‌اند با دیگران بجنگند، بر سر هرچیز!

گروهی از افراد هم از آن‌طرف بام می‌افتند. آنان شبیه «سیب‌زمینی‌»‌اند، راجع‌به هیچ‌چیز غیرت و تعصب ندارند. آنان با هرکس و هر‌چیزی کنار می‌آیند!

هیچ‌کدام از این افراد، انسان کامل نیستند! انسان کامل، هم تعصب و غیرت دارد و هم انعطاف و تسامح، هم‌چون «گیلاس» که بخشی از آن، نرم و شیرین است و بخشی از آن، سفت و سخت می‌باشد و کسی نمی‌تواند آن را گاز بزند! مهم این است که تشخیص دهیم کجا جای محکم ایستادن است و کجا جای گذاشتن و روان‌شد‌‌‌ن. جاهایی در زندگی پیش‌می‌آید که لازم است هم‌چون کوه، محکم و استوار باشیم و موقعیت‌هایی در زندگی پیش‌می‌آیند که لازم است هم‌چون جویبار، سیال و نرم باشیم. نه سفت و سخت بودن، فضیلت است، نه سیال و نرم بودن! فضیلت این است که «به‌جا» سفت و سخت باشیم و «به‌جا» سیال و نرم!

در دعای معروف آرامش می‌خوانیم:

«خداوندا! آرامشی عطا فرما که بپذیریم آن‌چه تغییر‌نیافتنی است‌ و شهامتی که تغییر‌دهیم آن‌چه تغییر‌یافتنی است و خردی که تفاوت این‌دو را دریابیم!»

آرامش، تسلیم و سکوت، هنگامی فضیلت است که «به‌جا» باشد. برخی افرد هنگامی که باید بجنگند و مقاومت کنند، صحبت از «تسلیم و سرنوشت» می‌کنند! ترس و تنبلی خود را نباید به‌حساب قضا و قدر و سرنوشت بگذاریم. به قول «سِنِکا» فیلسوف روم باستان: «همیشه از دشواری امور نیست که جسارت نمی‌ورزیم، گاهی از جسارت نورزیدن ماست که امور، دشوار می‌شود!»

اگر در مقابل هر ظلم و انحراف و بدعتی، سر خم کنیم و آن‌را به حساب «تسلیم و رضا» بگذاریم، چه بر سر ما خواهد آمد؟!

و از آن‌سو اگر در مقابل هر تفاوت و دگراندیشی و ابتکاری، مقاومت و سرسختی نشان دهیم و تعصب سلیقه‌ای خود را به‌حساب «انجام وظیفه» بگذاریم، چگونه زندگی خواهیم داشت؟! این‌جاست که وظیفه‌ی دشوار آدمی رخ‌می‌نماید. در هر لحظه، آگاه و هوشیار باشیم که کدام احساس و رفتار ما «به‌جا» و کدام احساس و رفتار ما «نا‌به‌جا» است.

[ پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:, ] [ 19:45 ] [ فرشته جمشیدی ]

 بر اساس آمارها هم اکنون 2.7 درصد یا حدود یک میلیون تن در کشور معلول هستند که به دلیل سه دهه جنگ؛ بیشتر آنان معلولیت فزیکی دارند.
در افغانستان اکثراً مردم، معلولان را انسان های قشر دوم و ناتوان می دانند و فقط با دید ترحم و تاسف به آنان نگرسته می شود.
در حال حاضر ده درصد نفوس جهان را معلولان تشکیل می دهد که 80 درصد آنان در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند.
به باور کارشناسان؛ افراد معلول ناتوان نبوده بلکه دارای محدودیت می باشند و درصورتیکه امکانات و سهولت های در اختیار معلولان قرار گیرد، آنان مانند سایر افراد عادی جامعه و حتی شاید خوبتر از آنان عمل خواهند کرد.
اما آنگونه که ورزش برای صحت مندی و سلامتی انسان ها خیلی موثر خوانده می شود؛ انجام ورزش برای صحتمندی و رشد توانایی معلولان نیز مهم به حساب می آید.
ما در این گزارش به اهمیت ورزش برای معلولان و اینکه چه تغییراتی را ورزش توانسته است در وجود معلولان ورزشکار به میان آورد، پرداخته ایم.
شماری از معلولان می گویند که پس از روی آوردن به ورزش، تغییراتی زیادی در وجود آنان به میان آمده و همگام با سایر افراد عادی جامعه رفتار و کار می کنند.
اما آنان از نبود امکانات و سهولت ها و عدم توجه دولت بر زمینه سازی ورزش برای معلولان انتقاد می کنند.
معلولان ورزشکار؛ به سایر همنوعان خودشان توصیه می کنند که گوشه نشینی دردی را دوا نمی کند بلکه باید در جهت توانمندی خود و از جمله روی آوردن به ورزش اقدام کنند.
موسسه ابرار که برای معلولان کار می کند، زمینه ورزش را برای ده ها معلول در بخش های بایسکل رانی، فوتبال، والیبال، کرکت و سایر رشته های ورزشی فراهم کرده است.
شماری از معلولان ورزشکار در ولایت ننگرهار در مورد اهمیت ورزش برای معلولان و اینکه پس از روی آوردن به ورزش چه تغییراتی در توانمندی فزیکی  و روانی آنان به میان آمده چنین می گویند:
صدا... 
در این حال داکتر عبدالبصیر رئیس موسسه ابرار می گوید که ورزش برای تمام افراد مخصوصاً معلولان ضروری است و ضامن سلامتی انسان هاست.
آقای بصیر می افزاید که موسسه ابرار از سال ها به این سو در افغانستان فعالیت می کند و در کنار فراهم کردن خدمات سواد آموزی، حرفوی، کمک های اولیه طبی؛ زمینه ورزش را نیز برای معلولان فراهم کرده است.
به گفته او، معلولانی که به همکاری این موسسه به ورزش روی آورده اند، تا اکنون در چندین مسابقات ملی و بین المللی شرکت کرده و نتایج خوبی نیز بدست آورده اند.
اما رئیس موسسه ابرار می گوید که معلولان ورزشکار به امکانات و سهولت های زیاد نیاز دارند و درصورتیکه درقسمت زمینه سازی برای ورزشکاران معلول توجه شود، از یک سو باعث رشد و صحتمندی آنان می گردد و از سوی دیگر این معلولان دستاوردهای زیادی ورزشی خواهند داشت.
صدا....
با این حال دیده می شود که معلولیت ناتوانی نیست و در صورتیکه آنان بخواهند و سهولت های در اختیار شان قرار گیرد، می توانند مانند سایر افراد عادی جامعه عمل کنند.
از سوی دیگر ورزش نیز می تواند به عنوان یکی از گزینه های عمده برای توان بخشی معلولان و رشد توانایی فزیکی و روانی آنان به کار گرفته شود.
درعین حال جامعه نیز باید دیدگاه منفی نسبت به معلولان را عوض کند و همچنان دولت در قسمت توان بخشی معلولان و از جمله فراهم کردن زمینه ورزش برای معلولان توجه جدی کند.

[ پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:, ] [ 19:33 ] [ فرشته جمشیدی ]

 

[ پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:, ] [ 18:48 ] [ فرشته جمشیدی ]
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید
امکانات وب
ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 20
بازدید ماه : 55
بازدید کل : 24538
تعداد مطالب : 13
تعداد نظرات : 5
تعداد آنلاین : 1

Alternative content